Scratching the surface

Er is een nieuwe vorm van street art gesignaleerd. VHILS gebruikt niet alleen spuitbussen, maar ook een pneumatische hamerke / beitelke.
Gewoon mooi om te zien. Maar er zit blijkbaar ook een filosofie achter: The act of engraving the idea of life on a wall, of creating the image of an individual, an iconographic piece of representational symbolism that will endure. As if rendering him eternal by bringing him to life where life was not supposed to be.

De man zelf bereidt momenteel een solo show voor in een gallerij in Rathbone Place, Fitzrovia (ergens in Londen dus). Benieuwd of hij z’n werken zelf meebrengt of hij de muren van de gallerij gaat bewerken.

Of is het misschien toch niet zo nieuw? In de Revista in Antwerpen kan je ook reeds enkele scratch-the-surface-werken bewonderen in de toiletten. Zij het dan op een ander niveau.

Read Full Post »

Ira Glass

Ira Glass, winnaar van de Peabody award for journalism spreekt over het jarenlange proces van gepassioneerde beginner tot artist.

Hieronder een korte samenvatting:

 

 

 

We get into it because have good taste. You make things because we love creative stuff. But there is a gap in the beginning. The things you’re making at the begining is not that good. We want it to be good. What your making is not that good, but you want it to be good. What you ‘re making is not great but it has the potential to be great, but because you have taste, you know it’s not that great. Don’t quit. It’s a phase of years.

It felt short, it didn’t have the special thing that we want it to have. And at that moment most people quit. Everybody goes to that phase. It’s normal. The only way to get over is: Do a lot of work. Put yourself on a creative deadline, e.g. make things every month. You have to do it. It’s the only by doing a lot of volume that you will catch up and close that gap. You have to do it. Then the work you’re making will be as good as your ambition.

Read Full Post »