De cover van de documentaire ‘An Inconvenient Truth‘ vertelt ons precies wat het moet vertellen, de uitstoot van broeikasgassen staan in relatie met de verandering van ons klimaat. In de animatiefilm ‘The Tale of Despereaux‘, hebben ze echter een hele andere theorie. Niet CO2, maar het aroma van Andre’s soep is verantwoordelijk voor onze klimaatverandering … Iemand een leuke pay-off voor deze soep?
Archive for the ‘Carbon Copy Award’ Category
De geur van klimaatverandering – Carbon Copy Award
Posted in Carbon Copy Award, tagged Al Gore, An Inconvenient Truth, animatie, aroma, co2, Despereaux de dappere muis, global warming, klimaatverandering, soep, The tale of Despereaux on 02/11/2009| Leave a Comment »
Camouflage – Carbon Copy Award
Posted in Carbon Copy Award, tagged Air, aironair, Bejing, bodypaint, ccb, Creative Club of Belgium, flags, liu Bolin, urban camouflage, vlaggen on 21/10/2009| Leave a Comment »
De Chinese artiest Liu Bolin maakt nu overal ter wereld furore met zijn ‘Urban Camouflage’ serie. Het zijn foto’s van gebodypainte mensen die opgaan in hun omgeving. Niet bepaald oncontroversieel voor een inwoner van Beijing. Het lijkt er ook sterk op dat het reclamebureau Air Brussels zich gebaseerd heeft op deze artiest voor hun ‘flags’ campagne. Maar dat doet niet af aan de kwaliteit van de campagne zelf natuurlijk!
Op de CCB site, kan je de rest van hun portfolio ook bekijken.
Famous haalt de mosterd bij Monsters en co.
Posted in Carbon Copy Award, tagged Advertising, Electrabel, Famous, ghostbusters, monsters, Monsters en co., Monsters Inc., nachtmerrie, Pixar, reclame, service, soundtrack on 16/10/2009| 5 Comments »
Reclamebureau Famous laat sinds deze week een reclamespot en -advertentie op ons los die de service van Electrabel in de schijnwerpers zet. Dat doen ze door de werknemers van het Belgische nutsbedrijf voor te stellen als ‘ghostbusters’. Ze trekken ‘s nachts op monsterjacht om ons (en vooral onze kinderen) nachtmerrievrije nachten te bezorgen. Bedankt daarvoor!
Een verzameling al dan niet harige monsters die ‘s nachts de slaapkamer binnenglippen om je de stuipen op het lijf te jagen… het komt bekend voor. Gepikt bij Pixar willen we niet gezegd hebben. Maar voor de graantjes van de mosterd heeft Famous allicht wel de Pixar-prent ‘Monsters en co.’ nog eens uit het rek gehaald. De look & feel van de monsters en het uiteindelijk sympathieke sfeertje dat de spot uitstraalt, is toch wel een mooie knipoog. Wat niet wegneemt dat het een leuke en originele invalshoek is om de Electrabel-service in de verf te zetten.
De relaxe en ietwat fragiele soundtrack werd exclusief voor de spot gemaakt. Hij heeft iets aandoenlijks en zal ongetwijfeld in menig hoofd blijven rondspoken. ‘Mr. Monster, how are you? Mr. Monster, where are you…’ Lap, ik heb het zelf al zitten.
Leuk en goed uitgewerkt idee dus, maar je kan je nu wel afvragen of service werkelijk iets is waar de doorsnee Electrabel-klant van wakker ligt. Wanneer straks de energieprijzen nog maar eens de hoogte ingaan, zullen er vanzelf wel weer slapeloze nachten volgen. Wie is dan het monster?
The art of driving
Posted in Carbon Copy Award, tagged 2009 Amsterdam, an expression of joy, Art, BMW, font, Happiness, Ken Block, schilderen, the art of driving, Toyota IQ on 07/10/2009| Leave a Comment »
Rijden is een kunst, dat bewijst Ken Block in een promofilmpje voor DC. Maar ook ‘the act of driving’ kan kunst genereren.
BMW creëerde onder het thema ‘an expression of joy’, een reuzeschilderij in de naam van de kunst. De spot van 2009 Amsterdam doet er heel sterk aan denken, al kunnen we hier natuurlijk twijfelen over het artistieke karakter van het eindresultaat. Reclamebureau Happiness volgde eerder dit jaar met een lettertype gecreëerd door een Toyota IQ. Heel leuk allemaal, maar geef ons toch maar the smell of burning rubber in the morning.
Who let the dogs out? – Carbon Copy Award
Posted in Carbon Copy Award, tagged Adoptieplan Pedigree, Amsterdam, Bournemouth beach, Dierenbescherming, Dierz.nl, Honden, International Fund for Animal Welfare, Jack Russell, Karton, Museumplein, Schildpad, Turtles on 23/09/2009| Leave a Comment »
Gespot: tweemaal kartonnen hondjes op het Museumplein. ‘Was ik maar hier. Maar dat ben ik niet want ik zit in het asiel’, luidt de boodschap van Adoptieplan Pedigree, dit terwijl de Jack Russels van Dierz wél op het Museumplein lopen, is het wéér niet goed.
Schildpadden van karton schijnen het ook goed te doen. In Engeland overspoelden zeeschildpadden het strand van Bournemouth. Een campagne van Rapp voor het International Fund for Animal Welfare (IFAW). Boodschap: ‘De schilpad omdraaien is het eerste wat stropers doen’. De schilpadden zijn trouwens ook in Schevingen aangespoeld.
Nou moe!
Posted in Carbon Copy Award, tagged franquin, guust flater, monorail, nou moe, shweeb on 17/09/2009| Leave a Comment »
Misschien hebben wij teveel strips gelezen vroeger, maar het idee van de Shweeb, een nieuw soort monorail transportsysteem, deed ons denken aan Guust Flater. De strip in kwestie van Franquin dateert al van 1977. Wie weet hebben de makers van de Shweeb ook teveel strips gelezen in hun jonge jaren.
Amsterdam vs Melbourne – Carbon Copy Award
Posted in Carbon Copy Award, tagged City of Melbourne, down under, huisstijl, Koeweiden Postma, logo, Merchant Logix, Muziektheater Amsterdam on 11/09/2009| 1 Comment »
Onlangs zag ik een post op Molblog voorbij komen over de nieuwe huisstijl van het Muziektheater Amsterdam. De huisstijl is ontworpen door het gerenommeerde designbureau Koeweiden Postma. De uitvoering van het logo maakte niet echt veel in me los, wel moest ik gelijk denken aan het logo van City of Melbourne. Misschien is deze vergelijking met het logo uit ‘down under’ te ver gezocht en kan ik beter de raad van strategy director (Koeweiden Postma) Hugo van den Bos opvolgen …
Hugo van den Bos over het nieuwe logo: ‘Soms moet je het niet te ver van huis zoeken‘.
fyi: Aan het logo van Melbourne stad blijkt ook een verhaal te zitten.
We love the future – Carbon Copy Award
Posted in Carbon Copy Award, tagged watf, we are the future, we love people on 06/09/2009| Leave a Comment »
In de reclamesector vindt men vaak inspiratie bij de concullega’s. Sites als Joelapompe zijn gespecialiseerd in het spotten van gelijkaardige ideeën. Maar soms blijkt het niet enkel te gaan om de ideeën zelf. Kijken we maar even naar de gelijkenissen tussen het Deense communicatiebureau We Love People en het Gentse We are the future.
Niet alleen de naam, maar ook de respectievelijke huisstijlen zijn sterk gelijkaardig. Naar de ideeën zelf hebben we nog niet durven kijken.
Changing the game by Dieter Rams
Posted in Carbon Copy Award, Onderstroom, tagged Apple, Braun, Changing the game, cold war modern, Dieter Rams, iPod, Jonathan Ive, Schneewitchensarg, T3 on 02/09/2009| Leave a Comment »
Dieter Rams is een veelzijdige product designer uit het ‘cold war modern’ tijdperk. Zijn succesvolle ontwerpen voor o.a. Braun oogstte internationaal veel lof. Steve Job’s oogappel Jonathan Ive, heeft veel van Ram’s design filosofieën gebruikt voor het ontwerp van onder andere de iPod. Klik hier voor meer gelijkenissen tussen Rams en Ive.
In dit interview *i love his accent* vertelt Dieter Rams over zijn inspirerende aanpak:
Cannes Design Grand Prix – Carbon Copy Award
Posted in Carbon Copy Award, tagged Cannes, Design, Grand Prix, Jeff Johnson, McCann, nike, Pale & the Botox Babies, stencil, Worldgroup on 07/08/2009| Leave a Comment »
Op het Cannes reclamefestival, werd er kwistig omgegaan met Grand Prix erkenningen (de hoogst mogelijkse onderscheiding). Zo ook het geval in de designcategorie, waar McCann Worldgroup (Hong Kong) met het Grand Prix beeldje ging lopen voor hun Nike designs.
Originaliteit is (zeker in de designcategorie) een must, vandaar onze verbaasde blikken bij het zien van het werk van Jeff Johnson. Jeff gaat immers op dezelfde stencilachtige wijze tewerk, met zeer gelijkaardige ontwerpen als gevolg.
Is men te gul geweest met Grand Prix prijzen? Lag het aan het veel lager aantal inschrijvingen, als duwtje in de rug voor de crisis in de sector?
Als uitsmijter nog een cd cover van Pale & the Botox Babies.
I rest my case.